План мероприятий на 2017 год.
Ремонт велосипедов
Последние темы
Добавь метку на карту ВелоБреста!
Nadbużańskie Dziedzictwo. (оф. релиз на польском).
Как ни крути, а жизнь прекрасна! (Велоклуб Кола-БОК) :: Отчеты о походах и мероприятиях. Общий блог форумчан. Велочтиво. :: Открытие родного края. Отчеты.
Страница 1 из 1
20120607
Nadbużańskie Dziedzictwo. (оф. релиз на польском).
Автор: LUKASZ
Источник: rppp.pl
Na ten rajd czekaliśmy ponad dwa lata! Pierwszy zagraniczny wyjazd Bialskiego Klubu Rowerowego przeszedł już do historii. Odwiedziliśmy sąsiadów zza wschodniej granicy - Białoruś. Dzięki zaproszeniu kolegów z klubu "Kola-BOK" otrzymaliśmy darmowe wizy turystyczne i ruszyliśmy na podbój nadbużańskich terenów po drugiej stronie granicy.
O Białorusi wiele się mówi. Wiele się mówi złego niestety. A jest to piękny kraj pełen ciekawych zabytków i niezwykle gościnnych ludzi. Prawdziwy raj dla rowerowego turysty w sercu Europy. Tak blisko, a jednak tak daleko. Niestety stosunki dyplomatyczne między Warszawą i innymi europejskimi stolicami a Mińskiem, dają się we znaki wszystkim .. a przede wszystkim zwykłym ludziom. Jednak nie będziemy się bawić w politykę. Jest jak jest. Trzeba trzymać kciuki, że wkrótce Białoruś otworzy się na świat, a świat zrozumie Białorusinów .
Pierwsze wrażenie - kraj kontrastów
Pierwsze wrażenie - Białoruś to kraj kontrastów. Znacznie większych niż u nas w Polsce. Chociaż byliśmy tam tylko 4 dni, sporo zdążyliśmy zobaczyć. Na Białorusi są piękne nowe drogi, szerokie, bez dziur, jednak ruch samochodowy jest bardzo mały. Na wsiach dominują stare samochody, których na polskich ulicach już nie znajdziemy.
Chociaż osiedla w miastach i miasteczkach są na ogół brzydkie - dominuje straszna cegła i wielka płyta, to jest tu bardzo czysto. My moglibyśmy brać przykład z tego kraju. Lasy są czyściutkie! Na chodnikach i ulicach nie ma śmieci, a koszy jest bardzo dużo.
Warto wspomnieć tez o biedzie kontrastującej z bogactwem. Zauważyliśmy to na przykładzie Brześcia, a konkretnie jego przedmieść. Na jednej ulicy, po lewej stronie widzieliśmy straszne kamienice, które u nas dawno nie nadawałyby się do zamieszkania, brak bieżącej wody, stare ściany i odpadający tynk, a po drugiej stronie piękne wille. Na naszym terenie już takich rzeczy nie uświadczymy. A przynajmniej nie w takim stopniu.
Fakty i mity - Nie taki diabeł straszny
Trzeba to powtarzać, dużo złego się mówi i pisze o Białorusi u nas w kraju. Wiele stereotypów wynika z niewiedzy.
Na Białorusi są tak wysokie ceny, że nikogo na nic nie stać, a w sklepach na półkach jest tylko alkohol i słonina - mit
Przed wyjazdem byliśmy informowani, by brać jak najwięcej jedzenia, bo wszystko jest drogie a w sklepach jest trudno dostać cokolwiek poza chlebem i słoniną. Az przykro teraz się robi, ze ludzie rozprowadzają takie plotki. W sklepach znajdziemy praktycznie wszystko to co u nas. Niektóre produkty, rzeczywiście są droższe. Szczególnie zachodnie marki. Stosunkowo dużo tańsze są używki - alkohol i papierosy. Ceny są naprawdę porównywalne z naszymi. Problemem może być jedynie przystosowanie się do wysokich nominałów białoruskich rubli. Wszystko liczone jest w tysiącach. Nie ma monet, same banknoty. U nas przykładowe 100zł w banknotach to maksymalnie 10 papierków, tutaj taka sama wartość to byłaby wielka kupa pieniędzy - w sensie duży plik banknotów. Trochę to uciążliwe.
Produkty żywnościowe są smaczne - prawda
Pieczywo i nabiał - pierwsza klasa! Naprawdę trzeba byłoby się mocno naszukać w Polsce tak dobrych wypieków. Ciemny chleb z różnymi ziołami i dodatkami - niebo w gębie! Kiedy spróbujemy tutejszych lodów, powraca wręcz smak dzieciństwa. U nas większość takich produktów opartych jest na jakimś proszku i aromatach. Tutaj na naturalnych składnikach.
Białorusini są bardzo gościnni - prawda
Na szczęście jedna z najczęściej powtarzanych opinii jest prawdą. Białorusini to naród niezwykle gościnny. Ludzie mijający obcokrajowca na ulicy są uśmiechnięci, często zaczynają rozmowę. Czasem chociaż sami mało mają, są w stanie ugościć obcokrajowca jak kogoś bardzo ważnego. W sklepach, restauracjach również traktują ludzi z wielkim szacunkiem. Gdy w samym środku nocy wybraliśmy się w Brześciu do centrum, nikt nas nie zaczepiał. A wręcz przeciwnie młodzież bawiąca się pod klubem powitała nas niezwykle przyjaźnie.
Na Białorusi panuje klimat PRL-u - prawda
Niestety tutaj trzeba się zgodzić. Okropne blokowiska z wielkiej płyty i brzydkiej szarej cegły są bardzo przygnębiające. Sklepy na obrzeżach miast i na wsiach wyglądają jak nasze w latach 80-90-tych. Ktoś kto chce poczuć "klimat minionej epoki" z pewnością nie będzie zawiedziony podróżując po Białorusi. Sukcesywnie jednak wszystko jest remontowane i przebudowywane. Tak jak u nas kilka-kilkanaście lat temu.
Kierowcy na Białorusi są aroganccy - mit
Mówi się, że na białoruskich drogach panuje specyficzna kultura jazdy, a raczej jest jej brak. Musimy to obalić. Na każdym kroku spotykaliśmy się z uprzejmością i wyrozumiałością kierowców, którzy przepuszczali kolumnę rowerzystów. Nikt nie trąbił bez powodu, nikt nie wyprzedzał centymetr od roweru. Kierowcy zbliżający się do kolumny zachowywali ostrożność i zwalniali. Tego życzylibyśmy sobie na naszych drogach, prawda?
Na ulicach pełno jest milicji i co chwilę kogoś pałują, legitymują - mit
Przynajmniej my tego nie doświadczyliśmy i nie widzieliśmy. Samochodów milicji jest rzeczywiście stosunkowo sporo, jednak nie ma takiej sytuacji, gdzie na każdym rogu ulicy czai się milicjant, który patrzy na Ciebie krzywym okiem i tylko czeka abyś się potknął i mógł Cię wylegitymować. Raczej nikt z nas nie czuł żadnego stresu związanego z obecnością milicji na drogach. Kolejny mit możemy włożyć głęboko między książki science-fiction.
"Nadbużańskie dziedzictwo" - dzień po dniu ...
Dzień 1 - Rajd nad Bugiem
Trasa: Biała Podlaska - Janów - Gnojno - Serpelice - przeprawa statkiem - Koterka - Tokary - Klukowicze - Bobrówka - Bereszczyce - Czeremcha - Dobrowoda - Policzna - Dubicze Cerkiewne (dystans: ok. 105km)
Najciekawsze atrakcje: przeprawa statkiem przez Bug, wizyta w świętym miejscu Koterce.
Pierwszy dzień był dosyć ciężki. Przez ponad 100km musieliśmy ciągnąć sakwy ze wszystkimi rzeczami. Było słonecznie, ale chłodno i wietrznie. Mieliśmy również ciekawą atrakcję w Serpelicach - a dokładnie przeprawę statkiem przez rzekę Bug. Na drugim brzegu rzeki wspinaliśmy się na wysoką skarpę. Sytuacja wywołała wiele śmiechu. Wieczorem na noclegu zjedliśmy kolację i w miarę szybko poszliśmy spać.
Dzień 2 - Białoruski duch puszczy wita rowerzystów
Trasa: Dubicze Cerkiewne - Werstok - Wiluki - Topiło - Białowieża - Kamieniuki - Biela (dystans: ok 85km)
Najciekawsze atrakcje: puszcza Białowieska, rezerwat pokazowy w białoruskiej części puszczy, wizyta w wiejski sklepie w Bielej.
Do południa mieliśmy czas na podziwianie puszczańskich klimatów po naszej, polskiej stronie. Następnie po dosyć długiej odprawie granicznej w Białowieży, wjechaliśmy na teren Białorusi, gdzie powitali nas rowerzyści z Kola-Bok. Zatrzymaliśmy się przy pomnikowej sośnie i dębie, a także w restauracji w samym sercu puszczy. Skosztowaliśmy tradycyjnych naleśników, które nazywają się tutaj "bliny". W puszczy zahaczyliśmy również o rezerwat pokazowy zwierząt, gdzie ku naszemu zdziwieniu obok
Wieczorem odbyła się uroczysta kolacja we wsi Biela, gdzie spotkali się rowerzyści z trzech klubów - bialskiego, brzeskiego a nawet międzyrzeckiego. Wcześniej zrobiliśmy małe, piwne zakupy w malutkim wiejskim sklepie. Miał on niesamowity klimat - trudno to opisać słowami. Trzeba to było poczuć.
Dzień 3 - Szklana pogoda
Trasa: Kamieniuki - Kamieniec - Dmitrowicze - Wysokie (dystans: ok 60-80km z podwózką)
Najciekawsze atrakcje: Wieża zamkowa w Kamieńcu
Tego dnia deszcz pokrzyżował nam plany. Padało prawie cały dzień, ale po południu deszcz zrobił się na tyle silny, że samochód który wiózł nasze bagaże zaczął dowozić na nocleg kolejnych rowerzystów. Ściana wody lunęła na nas i zmoczyła wszystkie ubrania i rzeczy jakie mieliśmy w niezabezpieczonych przed deszczem sakwach. Wielu z nas przemokło do suchej nitki. Dopiero na noclegu w miejscowości Wysokie ukojenie dał gorący prysznic i herbata.
W Kamieńcu zwiedziliśmy muzeum znajdujące się na wieży zamkowej. Z góry zobaczyliśmy również panoramę miasteczka. Szczególnie pięknie wyglądała dolina rzeki Liesnaja, która wiła się przez łąki niczym wąż. W tymże miasteczku zjedliśmy również obiad w restauracji "Biełaja Wieża".
Dzień 4 - Szalony mikołaj i wieczór "kawalerski"
Trasa: Wysokie - Wołczyn - Stavy - Szumaki - Brześć (ok. 80km)
Najciekawsze atrakcje: zwiedzanie miejscowości Wysokie, przejazd przez Brześć
Blisko 80 kilometorewa trasa biegła ciekawą trasa prowadzącą z Wysokich do Brześcia. Z samego rana zwiedzilismy Wysokei wraz z Panią pzrewodnik. Było bardzo dużo do zobaczenia: Zespół pałacowy Sapiehów, Kościół katolicki p.w. Świętej Trójcy.
Po drodze wstąpiliśmy także do piekarni gdzie kupiliśmy przepyszne bułeczki i rogale. Normalnie ...... niebo w gębie! Warto było odstać swoje w kolejce! Bułki z makiem, z orzechami ... po prostu rozpływały się w ustach!
Pod piekarnią spotkaliśmy także "Szalonego Mikołaja" Pana który miał na sobie koszulkę "Polska". Typowy Casanova, który w kilka sekund chciał porwać serca naszych klubowych koleżanek! Edyta dostała nawet .. jak na "lata PRL-u" przystało - goździka.
Późnym popołudniem dojechaliśmy do Brześcia gdzie w bazie turystycznej zatrzymaliśmy się na nocleg. Przejechaliśmy przez samo centrum i główny miejski deptak. Centrum Brześcia jest piękne!
Wieczorem zobaczyliśmy oryginalny zwyczaj w tym mieście, latarnika, który zapalał 22 lampy. Póki latarnik nie zapali tych lamp w mieście nie rozbłyskuje oświetlenie ulic i chodników. Późną nocą, po małej imprezie wybrało się kilkoro z nas na miasto. O 2 w nocy przemierzaliśmy centrum Brześcia w poszukiwaniu ciekawego lokalu. Znaleźliśmy - klub City, polecił nam jeden z bardzo sympatycznych przechodniów. Tam zabawiliśmy z białoruską młodzieżą i innymi obcokrajowcami, w tym Nigeryjczykiem. Albert został naszym nowym prezesem i liderem grupy.
Po powrocie pieśnią "Godzina piąta, minut trzydzieści. Kiedy rezerwaaaa..." obudził resztę klubowiczów. Prawdziwa zielona noc! W sumie połowa z nas tej nocy spała ok 2-3 godzin! A następnego dnia trzeba było wstać i jechać dalej!
Dzień 5 - Twierdza Brzeska
Trasa: Brześć - Terespol - Biała Podlaska (ok. 85km)
Najciekawsze atrakcje: zwiedzanie Brześcia, Twierdza Brzeska
Ostatni dzień naszej wyprawy zaczęliśmy bardzo leniwie. Wczorajsze nocne harce dały się lekko we znaki i byliśmy zmęczeni. Ale gotowi na wszystko! Sasza z Kola-BOK zrobił nam ciekawy bike-trip po Brześciu. ZObaczyliśmy główny plac w mieście, oraz imponujące obiekty sportowe. Spotkaliśmy się również z innymi rowerzystami z tutejszego klubu .
Najciekawszą atrakcją turystyczną Brześcia, jak i całej zachodniej Białorusi jest z pewnością Twierdza Brzeska. (Briestskaja Kriepost). Zobbaczyliśmy fort numer 5 oraz samą cytadelę - najważniejszy obiekjt całej budowli. To było rewelacyjne uzupełnienie naszego wyjazdu "Tajmenice Twierdzy Brzeskiej", który odbył się w kwietniu.
Popołudniem, pełni wrażeń musieliśmy wracać do domu. Na przejściu granicznym w Terespolu zostaliśmy szybko odprawieni i puszczeni do domu.
Białoruś to piękny, nieodkryty kraj. Warto tu przyjechać by poczuć klimat lat 90-tych i samemu się przekonać, że tutejsi ludzie sa niezwykle gościnni. To był pierwszy, ale zdecydowanie nie ostatni wyjazd do sąsiadów zza Bugu! Mamy do nich zaledwie ok 40km. Aż wstyd, ze dopiero po dwóch latach działalności klubu zdecydowalismy sie na odwiedziny! Ale teraz to nadrobimy! Bialski Klub Rowerowy, wkrótce zawita do kraju, w którym wciaz stoją pomniki Lenina!
Ahoj!
Источник: rppp.pl
Na ten rajd czekaliśmy ponad dwa lata! Pierwszy zagraniczny wyjazd Bialskiego Klubu Rowerowego przeszedł już do historii. Odwiedziliśmy sąsiadów zza wschodniej granicy - Białoruś. Dzięki zaproszeniu kolegów z klubu "Kola-BOK" otrzymaliśmy darmowe wizy turystyczne i ruszyliśmy na podbój nadbużańskich terenów po drugiej stronie granicy.
O Białorusi wiele się mówi. Wiele się mówi złego niestety. A jest to piękny kraj pełen ciekawych zabytków i niezwykle gościnnych ludzi. Prawdziwy raj dla rowerowego turysty w sercu Europy. Tak blisko, a jednak tak daleko. Niestety stosunki dyplomatyczne między Warszawą i innymi europejskimi stolicami a Mińskiem, dają się we znaki wszystkim .. a przede wszystkim zwykłym ludziom. Jednak nie będziemy się bawić w politykę. Jest jak jest. Trzeba trzymać kciuki, że wkrótce Białoruś otworzy się na świat, a świat zrozumie Białorusinów .
Pierwsze wrażenie - kraj kontrastów
Pierwsze wrażenie - Białoruś to kraj kontrastów. Znacznie większych niż u nas w Polsce. Chociaż byliśmy tam tylko 4 dni, sporo zdążyliśmy zobaczyć. Na Białorusi są piękne nowe drogi, szerokie, bez dziur, jednak ruch samochodowy jest bardzo mały. Na wsiach dominują stare samochody, których na polskich ulicach już nie znajdziemy.
Chociaż osiedla w miastach i miasteczkach są na ogół brzydkie - dominuje straszna cegła i wielka płyta, to jest tu bardzo czysto. My moglibyśmy brać przykład z tego kraju. Lasy są czyściutkie! Na chodnikach i ulicach nie ma śmieci, a koszy jest bardzo dużo.
Warto wspomnieć tez o biedzie kontrastującej z bogactwem. Zauważyliśmy to na przykładzie Brześcia, a konkretnie jego przedmieść. Na jednej ulicy, po lewej stronie widzieliśmy straszne kamienice, które u nas dawno nie nadawałyby się do zamieszkania, brak bieżącej wody, stare ściany i odpadający tynk, a po drugiej stronie piękne wille. Na naszym terenie już takich rzeczy nie uświadczymy. A przynajmniej nie w takim stopniu.
Fakty i mity - Nie taki diabeł straszny
Trzeba to powtarzać, dużo złego się mówi i pisze o Białorusi u nas w kraju. Wiele stereotypów wynika z niewiedzy.
Na Białorusi są tak wysokie ceny, że nikogo na nic nie stać, a w sklepach na półkach jest tylko alkohol i słonina - mit
Przed wyjazdem byliśmy informowani, by brać jak najwięcej jedzenia, bo wszystko jest drogie a w sklepach jest trudno dostać cokolwiek poza chlebem i słoniną. Az przykro teraz się robi, ze ludzie rozprowadzają takie plotki. W sklepach znajdziemy praktycznie wszystko to co u nas. Niektóre produkty, rzeczywiście są droższe. Szczególnie zachodnie marki. Stosunkowo dużo tańsze są używki - alkohol i papierosy. Ceny są naprawdę porównywalne z naszymi. Problemem może być jedynie przystosowanie się do wysokich nominałów białoruskich rubli. Wszystko liczone jest w tysiącach. Nie ma monet, same banknoty. U nas przykładowe 100zł w banknotach to maksymalnie 10 papierków, tutaj taka sama wartość to byłaby wielka kupa pieniędzy - w sensie duży plik banknotów. Trochę to uciążliwe.
Produkty żywnościowe są smaczne - prawda
Pieczywo i nabiał - pierwsza klasa! Naprawdę trzeba byłoby się mocno naszukać w Polsce tak dobrych wypieków. Ciemny chleb z różnymi ziołami i dodatkami - niebo w gębie! Kiedy spróbujemy tutejszych lodów, powraca wręcz smak dzieciństwa. U nas większość takich produktów opartych jest na jakimś proszku i aromatach. Tutaj na naturalnych składnikach.
Białorusini są bardzo gościnni - prawda
Na szczęście jedna z najczęściej powtarzanych opinii jest prawdą. Białorusini to naród niezwykle gościnny. Ludzie mijający obcokrajowca na ulicy są uśmiechnięci, często zaczynają rozmowę. Czasem chociaż sami mało mają, są w stanie ugościć obcokrajowca jak kogoś bardzo ważnego. W sklepach, restauracjach również traktują ludzi z wielkim szacunkiem. Gdy w samym środku nocy wybraliśmy się w Brześciu do centrum, nikt nas nie zaczepiał. A wręcz przeciwnie młodzież bawiąca się pod klubem powitała nas niezwykle przyjaźnie.
Na Białorusi panuje klimat PRL-u - prawda
Niestety tutaj trzeba się zgodzić. Okropne blokowiska z wielkiej płyty i brzydkiej szarej cegły są bardzo przygnębiające. Sklepy na obrzeżach miast i na wsiach wyglądają jak nasze w latach 80-90-tych. Ktoś kto chce poczuć "klimat minionej epoki" z pewnością nie będzie zawiedziony podróżując po Białorusi. Sukcesywnie jednak wszystko jest remontowane i przebudowywane. Tak jak u nas kilka-kilkanaście lat temu.
Kierowcy na Białorusi są aroganccy - mit
Mówi się, że na białoruskich drogach panuje specyficzna kultura jazdy, a raczej jest jej brak. Musimy to obalić. Na każdym kroku spotykaliśmy się z uprzejmością i wyrozumiałością kierowców, którzy przepuszczali kolumnę rowerzystów. Nikt nie trąbił bez powodu, nikt nie wyprzedzał centymetr od roweru. Kierowcy zbliżający się do kolumny zachowywali ostrożność i zwalniali. Tego życzylibyśmy sobie na naszych drogach, prawda?
Na ulicach pełno jest milicji i co chwilę kogoś pałują, legitymują - mit
Przynajmniej my tego nie doświadczyliśmy i nie widzieliśmy. Samochodów milicji jest rzeczywiście stosunkowo sporo, jednak nie ma takiej sytuacji, gdzie na każdym rogu ulicy czai się milicjant, który patrzy na Ciebie krzywym okiem i tylko czeka abyś się potknął i mógł Cię wylegitymować. Raczej nikt z nas nie czuł żadnego stresu związanego z obecnością milicji na drogach. Kolejny mit możemy włożyć głęboko między książki science-fiction.
"Nadbużańskie dziedzictwo" - dzień po dniu ...
Dzień 1 - Rajd nad Bugiem
Trasa: Biała Podlaska - Janów - Gnojno - Serpelice - przeprawa statkiem - Koterka - Tokary - Klukowicze - Bobrówka - Bereszczyce - Czeremcha - Dobrowoda - Policzna - Dubicze Cerkiewne (dystans: ok. 105km)
Najciekawsze atrakcje: przeprawa statkiem przez Bug, wizyta w świętym miejscu Koterce.
Pierwszy dzień był dosyć ciężki. Przez ponad 100km musieliśmy ciągnąć sakwy ze wszystkimi rzeczami. Było słonecznie, ale chłodno i wietrznie. Mieliśmy również ciekawą atrakcję w Serpelicach - a dokładnie przeprawę statkiem przez rzekę Bug. Na drugim brzegu rzeki wspinaliśmy się na wysoką skarpę. Sytuacja wywołała wiele śmiechu. Wieczorem na noclegu zjedliśmy kolację i w miarę szybko poszliśmy spać.
Dzień 2 - Białoruski duch puszczy wita rowerzystów
Trasa: Dubicze Cerkiewne - Werstok - Wiluki - Topiło - Białowieża - Kamieniuki - Biela (dystans: ok 85km)
Najciekawsze atrakcje: puszcza Białowieska, rezerwat pokazowy w białoruskiej części puszczy, wizyta w wiejski sklepie w Bielej.
Do południa mieliśmy czas na podziwianie puszczańskich klimatów po naszej, polskiej stronie. Następnie po dosyć długiej odprawie granicznej w Białowieży, wjechaliśmy na teren Białorusi, gdzie powitali nas rowerzyści z Kola-Bok. Zatrzymaliśmy się przy pomnikowej sośnie i dębie, a także w restauracji w samym sercu puszczy. Skosztowaliśmy tradycyjnych naleśników, które nazywają się tutaj "bliny". W puszczy zahaczyliśmy również o rezerwat pokazowy zwierząt, gdzie ku naszemu zdziwieniu obok
Wieczorem odbyła się uroczysta kolacja we wsi Biela, gdzie spotkali się rowerzyści z trzech klubów - bialskiego, brzeskiego a nawet międzyrzeckiego. Wcześniej zrobiliśmy małe, piwne zakupy w malutkim wiejskim sklepie. Miał on niesamowity klimat - trudno to opisać słowami. Trzeba to było poczuć.
Dzień 3 - Szklana pogoda
Trasa: Kamieniuki - Kamieniec - Dmitrowicze - Wysokie (dystans: ok 60-80km z podwózką)
Najciekawsze atrakcje: Wieża zamkowa w Kamieńcu
Tego dnia deszcz pokrzyżował nam plany. Padało prawie cały dzień, ale po południu deszcz zrobił się na tyle silny, że samochód który wiózł nasze bagaże zaczął dowozić na nocleg kolejnych rowerzystów. Ściana wody lunęła na nas i zmoczyła wszystkie ubrania i rzeczy jakie mieliśmy w niezabezpieczonych przed deszczem sakwach. Wielu z nas przemokło do suchej nitki. Dopiero na noclegu w miejscowości Wysokie ukojenie dał gorący prysznic i herbata.
W Kamieńcu zwiedziliśmy muzeum znajdujące się na wieży zamkowej. Z góry zobaczyliśmy również panoramę miasteczka. Szczególnie pięknie wyglądała dolina rzeki Liesnaja, która wiła się przez łąki niczym wąż. W tymże miasteczku zjedliśmy również obiad w restauracji "Biełaja Wieża".
Dzień 4 - Szalony mikołaj i wieczór "kawalerski"
Trasa: Wysokie - Wołczyn - Stavy - Szumaki - Brześć (ok. 80km)
Najciekawsze atrakcje: zwiedzanie miejscowości Wysokie, przejazd przez Brześć
Blisko 80 kilometorewa trasa biegła ciekawą trasa prowadzącą z Wysokich do Brześcia. Z samego rana zwiedzilismy Wysokei wraz z Panią pzrewodnik. Było bardzo dużo do zobaczenia: Zespół pałacowy Sapiehów, Kościół katolicki p.w. Świętej Trójcy.
Po drodze wstąpiliśmy także do piekarni gdzie kupiliśmy przepyszne bułeczki i rogale. Normalnie ...... niebo w gębie! Warto było odstać swoje w kolejce! Bułki z makiem, z orzechami ... po prostu rozpływały się w ustach!
Pod piekarnią spotkaliśmy także "Szalonego Mikołaja" Pana który miał na sobie koszulkę "Polska". Typowy Casanova, który w kilka sekund chciał porwać serca naszych klubowych koleżanek! Edyta dostała nawet .. jak na "lata PRL-u" przystało - goździka.
Późnym popołudniem dojechaliśmy do Brześcia gdzie w bazie turystycznej zatrzymaliśmy się na nocleg. Przejechaliśmy przez samo centrum i główny miejski deptak. Centrum Brześcia jest piękne!
Wieczorem zobaczyliśmy oryginalny zwyczaj w tym mieście, latarnika, który zapalał 22 lampy. Póki latarnik nie zapali tych lamp w mieście nie rozbłyskuje oświetlenie ulic i chodników. Późną nocą, po małej imprezie wybrało się kilkoro z nas na miasto. O 2 w nocy przemierzaliśmy centrum Brześcia w poszukiwaniu ciekawego lokalu. Znaleźliśmy - klub City, polecił nam jeden z bardzo sympatycznych przechodniów. Tam zabawiliśmy z białoruską młodzieżą i innymi obcokrajowcami, w tym Nigeryjczykiem. Albert został naszym nowym prezesem i liderem grupy.
Po powrocie pieśnią "Godzina piąta, minut trzydzieści. Kiedy rezerwaaaa..." obudził resztę klubowiczów. Prawdziwa zielona noc! W sumie połowa z nas tej nocy spała ok 2-3 godzin! A następnego dnia trzeba było wstać i jechać dalej!
Dzień 5 - Twierdza Brzeska
Trasa: Brześć - Terespol - Biała Podlaska (ok. 85km)
Najciekawsze atrakcje: zwiedzanie Brześcia, Twierdza Brzeska
Ostatni dzień naszej wyprawy zaczęliśmy bardzo leniwie. Wczorajsze nocne harce dały się lekko we znaki i byliśmy zmęczeni. Ale gotowi na wszystko! Sasza z Kola-BOK zrobił nam ciekawy bike-trip po Brześciu. ZObaczyliśmy główny plac w mieście, oraz imponujące obiekty sportowe. Spotkaliśmy się również z innymi rowerzystami z tutejszego klubu .
Najciekawszą atrakcją turystyczną Brześcia, jak i całej zachodniej Białorusi jest z pewnością Twierdza Brzeska. (Briestskaja Kriepost). Zobbaczyliśmy fort numer 5 oraz samą cytadelę - najważniejszy obiekjt całej budowli. To było rewelacyjne uzupełnienie naszego wyjazdu "Tajmenice Twierdzy Brzeskiej", który odbył się w kwietniu.
Popołudniem, pełni wrażeń musieliśmy wracać do domu. Na przejściu granicznym w Terespolu zostaliśmy szybko odprawieni i puszczeni do domu.
Białoruś to piękny, nieodkryty kraj. Warto tu przyjechać by poczuć klimat lat 90-tych i samemu się przekonać, że tutejsi ludzie sa niezwykle gościnni. To był pierwszy, ale zdecydowanie nie ostatni wyjazd do sąsiadów zza Bugu! Mamy do nich zaledwie ok 40km. Aż wstyd, ze dopiero po dwóch latach działalności klubu zdecydowalismy sie na odwiedziny! Ale teraz to nadrobimy! Bialski Klub Rowerowy, wkrótce zawita do kraju, w którym wciaz stoją pomniki Lenina!
Ahoj!
ValodZia- 'Клуб'ень
- Сообщения : 1510
Дата регистрации : 2009-07-10
Километраж
Велокилометры в 2015 году:
(0/3000)
Опубликовать эту запись на:
Nadbużańskie Dziedzictwo. (оф. релиз на польском). :: Комментарии
Чт 7 Июн - 20:44 АндрейМС
Фото с "Не работает" зачетное 
Пн 30 Июл - 8:05 Admin
«Прибужское наследие».
Мы ждали этого веломероприятия больше двух лет! Первый заграничный выезд Бяльского Клуба Роверовего – теперь уже история. Мы навестили соседей за восточной границей – в Беларуси. Благодаря приглашению коллег из велоклуба "Кола-БОК" мы получили бесплатные туристические визы и выдвинулись на «завоевание» прибужских территорий на другой стороне границы.
О Беларуси говорят многое. Говорят плохо, к сожалению. А ведь это чудесный край, полный интересных памятников и необычайно гостеприимных людей. Это настоящий рай для велотуриста в самом сердце Европы. Такой близкий и одновременно такой далекий. К сожалению, политика и дипломатия Варшавы вкупе с другими европейскими столицами по отношению к Минску отражается и берёт своё ... прежде всего на простых гражданах. Однако, мы не играем в политику. Как есть, так есть. Надо запастись терпением и надеяться, что очень скоро Беларусь откроется всему мир, а этот мир поймёт белорусов.
Первое впречатление – страна контрастов.
Первое впечателение, что Беларусь – страна контрастов. Значительно больших, чем у нас в Польше. Хотя и были мы всего там 4 дня, но многое успели посмотреть. В Беларуси прекрасные новые дороги, широкие, без ям, и автомобильное движение небольшое. В деревнях доминируют старые автомобили, причём такие, что на польских улицах уже не найти.
Хотя жилые кварталы в городах и посёлках несколько уродливы (преобладает страшный серый кирпич и панельные дома), в целом там очень чисто. Мы вполне могли бы брать пример с этой страны. Леса – исключительно чистые! На тротуарах и улицах исключительно чисто, мусорных корзин очень много.
Стоит обратить внимание на контраст между бедностью и богатством. Это видно на примере Бреста, и конкретно его пригорода. На одной улице по левой стороне мы видели неприглядные кирпичные дома, в которых у нас давно было бы запрещено жить, с отсутствием центрального водопровода, со старыми стенами и осыпающейся штукатуркой. А с другой стороны – красивые виллы. В нашей местности таких вещей уже не заметишь. Во всяком случае, не в такой степени.
Факты и мифы. «Не так страшен чёрт…»
Следует опять повторить, что много плохого говорится у нас о Беларуси. А много таких стереотипов – от неведения.
«В Беларуси – такие высокие цены, что их просто невозможно осилить. В магазинах преобладает только алкоголь и солонина» - миф.
Перед выездом нам советовали брать с собой как можно больше еды, в виду того, что там всё страшно дорого. В магазинах трудно что-то достать кроме хлеба и сала. Не по себе становиться от того, что люди распространяют такие слухи. В магазинах мы нашли практически всё, что есть у нас. Некоторые продукты действительно дороже. Особенно западного происхождения. Но относительно дешевы алкоголь и сигареты. Цены в целом не сильно отличаются от наших. Проблемой только нам показалось привыкнуть к номиналам белорусских рублей. Всё считается в «тысячах». Монет нет, только банкноты. У нас 100 злотых – это приблизительно 10 бумажек, а там целая стопка банкнот. Несколько утомляет.
Продукты питания очень вкусные - правда.
Выпечка и молочные продукты – высший класс! В Польше такую выпечку действительно долго пришлось бы искать. Чёрный хлеб с приправами и наполнениями – неземной вкус! А когда попробуешь местного мороженого, то сразу вспоминаешь детство. У нас, как известно, большинство таких продуктов сделано из порошков и синтетических ароматов. А здесь похоже на натуральных ингредиентах.
Белорусы очень гостеприимны – правда.
К счастью самое распространенное мнение о белорусах оказалось правдой. Необычайно гостеприимный народ. Люди, встречающие на улице иностранца, улыбаются в ответ и сами первыми начинают разговор. Иногда сами не имея многого, всегда готовы угостить иностранца, как кого-то очень важного. В магазинах, ресторанах отношение также очень уважительное. Когда среди ночи мы выбрались в центр Бреста, никто к нам не цеплялся. А молодежь, развлекающаяся при входе в клуб необычайно дружелюбно поприветствовала нас.
В Беларуси сохранился дух ПНР (Польской Народной Республики) – правда.
К сожалению с этим надо согласиться. Жилые кварталы из серых кирпичных и панельных домов производят угнетающее впечатление. Магазины на окраинах городах и деревнях выглядят как в Польше 80-90-ые годы. Если кто-то хочет ощутить дух давно минувшей эпохи несомненно найдет удовлетворение в Беларуси. Однако многое успешно перестроено и переделано. Также, как у нас почти два десятилетия назад.
Водители в Беларуси очень высокомерны – миф.
Говорят, что на белоруссих дорогах существует «особая культура» езды, а точнее ее нет. Мы должны это опровергнуть. На каждом шагу мы встречались с вежливостью и пониманием водителей, которые пропускали колонну велосипедистов. Никто не сигналил без повода, не обгонял «в сантиметре от локтя». Водители, которые приближались к колонне, всегда соблюдали осторожность и замедляли ход. Мы этого хотели бы на наших дорогах, не правда ли?
На улицах очень много милиции, которая каждую минуту кого-то хватает и тащит – миф.
По крайней мире мы этого не заметили. Автомобилей милиции относительно много, однако не было такой ситуации, когда на каждом углу стоит милиционер со «сверлящим» взглядом и ждет когда ты на чём-то «спалишься» и будет повод с тобой разобраться. Никто из нас не получил никакого стресса, связанного с присутствием полиции на дорогах. Этот очередний миф можно отправить на страницы книг типа «научные фикции».
Итак "Nadbużańskie dziedzictwo" – день за днём.
День 1 – Пробег вдоль Буга.
Маршрут: Biała Podlaska - Janów - Gnojno - Serpelice - przeprawa statkiem - Koterka - Tokary - Klukowicze - Bobrówka - Bereszczyce - Czeremcha - Dobrowoda - Policzna - Dubicze Cerkiewne (расстояние: 105км)
Интересные достопримечательности: переправа паромом через Буг, посещение Святого места в Котерце.
Первый день был достаточно тяжелым. Более 100 км должны были тащить с собой все сумки со всеми вещами. Было солнечно, но холодно и ветрено. Было интересное событие в Серпелицах, а именно переправа через буг «на корабле». На другом берегу мы взбирались на высокую насыпь. В той ситуации это вызвало много смеха. Вечером на месте ночлега был устроен ужин, после которого мы не медля пошли спать.
День 2 – Дух белорусской Пущи приветствует велосипедистов.
Маршрут: Dubicze Cerkiewne - Werstok - Wiluki - Topiło - Białowieża - Kamieniuki - Biela (расстояние: 85 км)
Основные достопримечательнгости: Беловежская Пуща, вольеры, визит в сельмаг в д.Белая.
До полудня у нас была возможность насладиться Пущей в нашей польской её части. Далее уже после достаточно долгой таможенной и пограничной процедуры в поблизости Беловежи мы въехали на территорию Беларуси, где нас встречали члены велоклуба «Кола-БОК». В путешествии по Пуще останавливались возле сосны-великана и дуба-патриарха, а также в ресторане в самом сердце Пущи. На выезде удалось посетить вольеры животных.
Вечером состоялся праздничный ужин, на котором собрались велосипедисты нескольких клубов – бяло-подляского, брестского, люблинского и даже медзыжецкого. Надо отметить, что перед застольем мы сделали покупки в маленьком сельском магазине в дер. Белая. В этом магазине, как и самой деревне, витал какой-то особый дух. Он очень необычный. Его невозможно описать словами. Это надо видеть и там побывать.
День 3 – «Мокрая» погода.
Маршрут: Каменюки - Каменец - Дмитровичи - Высокое (расстояние: 80 км с подвозом)
Достопримечательности: Каменецкая Вежа.
В этот день дождь перечеркнул все наши планы. Дождило целый день, а во второй половине дня стало так сильно лить, что мы вынуждены были по очереди с помощью машины довозившей наш багаж, уже самим ехать в авто к месту ночлега. Стена воды обрушилась на нас и намочила всю нашу одежду и вещи, которые мы оставили в незащищенных от дождя сумках. Многие из нас промокли просто «до нитки». Только в Высоком мы отогрелись теплым душем и горячим чаем.
В Каменце был посещен музей внутри самой башни. Сверху мы осмотрели панораму города. Очень впечатляет долина реки Лесная, которая похожа сверху на извивающегося ужа.
В том же городе мы отобедали в ресторане "Белая Вежа".
День 4 – «Блаженный Николай» и зажигательная ночь.
Маршрут: Высокое - Волчин - Ставы - Шумаки - Брест (80 км)
Интересные места: экскурсия по Высокому, велопробег до Бреста.
Около 80 километров мы ехали интересной дорогой с Высокого до Бреста. С самого утра мы осмотрели всё в Высоком с помощью местной жительницы-экскурсовода. Там есть что посмотреть: Парковый ансамбль Сапегов, Католический Костёл, здание Каменной Мельницы и т.д.
По дороге заехали в местную пекарню, где понакупали невероятно вкусных булочек и рогаликов. Ммм…, райское наслаждение. Ради этих вкусностей стоило стоять в длинной очереди. Булочки с маком, орехами просто таяли во рту.
Возле пекарни нас встретил "Блаженный Николай"- мужчина, который носил майку с надписью "Polska". Типичный Казанова, который за несколько секунд хотел завоевать сердца наших клубных девушек. Эдита получила даже от него гвоздику.
Уже далеко за полдень мы доехали, где расположились на ночлег на турбазе. Мы проехали через центральную часть Бреста, а также вдоль набережной. Центр Бреста – очень красив!
Вечером мы поприсутствовали при необычной городской традиции, зажигания фонарей. Необычность в том, что пока фонарщик не зажгёт все 22 керосиновые лампы, в городе не включается уличный свет. Поздно ночью после небольшого ужина с десяток из нас выбралось на поиски приключений в город. В 2 часа ночи перемещаясь по Бресту мы искали, где бы найти место для развлечения. Нашли – клуб «СИТИ», который посоветовал нам один из пешеходов. Там мы хорошо повеселились с белорусской молодежью и иностранцами, в т.ч. числе из Нигерии. Его звали Альберт и теперь он стал нашим новым «председателем клуба» и лидером группы.
После возвращения с песней "Godzina piąta, minut trzydzieści. Kiedy rezerwaaaa..." разбудили всех. Настоящая весенняя ночь! Половине из нас удалось поспать всего 2-3 часа. А ведь надо было вставать и ехать дальше!
День 5 – Брестская крепость.
Маршрут: Брест - Тересполь – Бяла Подляска (85км)
Достопримечательности: город Брест, Брестская крепость
Последний день нашего путешествия мы начали очень лениво. Вчерашние ночные похождения дали о себе знать и мы заметно чувствовали себя уставшими. Но, мы всё равно готовы к приключениям! Александр из велоклуба «Кола-БОК» организовал нам интересный «байк-трип» по Бресту. С нами колесили также и другие местные «Кола-БК»и.
Самой знаменитой туристической достопримечательностью Бреста и всей Западной Беларуси несомненно является Брестская крепость. До неё мы осмотрели Форт №5, далее саму цитадель - центральное место всех укреплений. Посещение крепости стало как-бы завершающим этапом нашей апрельской велопоздки под названием «Тайны Брестской Крепости».
После полудня, переполненные чувствами и впечатлениями мы должны всё-таки были возвращаться домой. Очень быстро были пройдены таможенные формальности на погранпереходе и мы отправились домой.
Беларусь – прекрасный неоткрытый край. Стоит сюда приехать, чтобы ощутить дух эпохи 90-х годов и лично убедиться в необычайной гостеприимности белорусов. Это был наш первый, но определенно не последний выезд за Буг! Мы от них всего в 40 километрах. И нам стыдно, что только через два года нашей совместной деятельности мы решились приехать в ответ. Но теперь наверстаем упущенное. Бяльски Клуб Роверовы ненадолго прощается с необычной Беларусью, где до сих пор стоят памятники Ленину!
УРА!
Автор: Lukasz Artyszuk (Bialski Klub Rowerowy).
Фото: Lukasz Artyszuk
Источник: www.rppp.pl
Мы ждали этого веломероприятия больше двух лет! Первый заграничный выезд Бяльского Клуба Роверовего – теперь уже история. Мы навестили соседей за восточной границей – в Беларуси. Благодаря приглашению коллег из велоклуба "Кола-БОК" мы получили бесплатные туристические визы и выдвинулись на «завоевание» прибужских территорий на другой стороне границы.
О Беларуси говорят многое. Говорят плохо, к сожалению. А ведь это чудесный край, полный интересных памятников и необычайно гостеприимных людей. Это настоящий рай для велотуриста в самом сердце Европы. Такой близкий и одновременно такой далекий. К сожалению, политика и дипломатия Варшавы вкупе с другими европейскими столицами по отношению к Минску отражается и берёт своё ... прежде всего на простых гражданах. Однако, мы не играем в политику. Как есть, так есть. Надо запастись терпением и надеяться, что очень скоро Беларусь откроется всему мир, а этот мир поймёт белорусов.
Первое впречатление – страна контрастов.
Первое впечателение, что Беларусь – страна контрастов. Значительно больших, чем у нас в Польше. Хотя и были мы всего там 4 дня, но многое успели посмотреть. В Беларуси прекрасные новые дороги, широкие, без ям, и автомобильное движение небольшое. В деревнях доминируют старые автомобили, причём такие, что на польских улицах уже не найти.
Хотя жилые кварталы в городах и посёлках несколько уродливы (преобладает страшный серый кирпич и панельные дома), в целом там очень чисто. Мы вполне могли бы брать пример с этой страны. Леса – исключительно чистые! На тротуарах и улицах исключительно чисто, мусорных корзин очень много.
Стоит обратить внимание на контраст между бедностью и богатством. Это видно на примере Бреста, и конкретно его пригорода. На одной улице по левой стороне мы видели неприглядные кирпичные дома, в которых у нас давно было бы запрещено жить, с отсутствием центрального водопровода, со старыми стенами и осыпающейся штукатуркой. А с другой стороны – красивые виллы. В нашей местности таких вещей уже не заметишь. Во всяком случае, не в такой степени.
Факты и мифы. «Не так страшен чёрт…»
Следует опять повторить, что много плохого говорится у нас о Беларуси. А много таких стереотипов – от неведения.
«В Беларуси – такие высокие цены, что их просто невозможно осилить. В магазинах преобладает только алкоголь и солонина» - миф.
Перед выездом нам советовали брать с собой как можно больше еды, в виду того, что там всё страшно дорого. В магазинах трудно что-то достать кроме хлеба и сала. Не по себе становиться от того, что люди распространяют такие слухи. В магазинах мы нашли практически всё, что есть у нас. Некоторые продукты действительно дороже. Особенно западного происхождения. Но относительно дешевы алкоголь и сигареты. Цены в целом не сильно отличаются от наших. Проблемой только нам показалось привыкнуть к номиналам белорусских рублей. Всё считается в «тысячах». Монет нет, только банкноты. У нас 100 злотых – это приблизительно 10 бумажек, а там целая стопка банкнот. Несколько утомляет.
Продукты питания очень вкусные - правда.
Выпечка и молочные продукты – высший класс! В Польше такую выпечку действительно долго пришлось бы искать. Чёрный хлеб с приправами и наполнениями – неземной вкус! А когда попробуешь местного мороженого, то сразу вспоминаешь детство. У нас, как известно, большинство таких продуктов сделано из порошков и синтетических ароматов. А здесь похоже на натуральных ингредиентах.
Белорусы очень гостеприимны – правда.
К счастью самое распространенное мнение о белорусах оказалось правдой. Необычайно гостеприимный народ. Люди, встречающие на улице иностранца, улыбаются в ответ и сами первыми начинают разговор. Иногда сами не имея многого, всегда готовы угостить иностранца, как кого-то очень важного. В магазинах, ресторанах отношение также очень уважительное. Когда среди ночи мы выбрались в центр Бреста, никто к нам не цеплялся. А молодежь, развлекающаяся при входе в клуб необычайно дружелюбно поприветствовала нас.
В Беларуси сохранился дух ПНР (Польской Народной Республики) – правда.
К сожалению с этим надо согласиться. Жилые кварталы из серых кирпичных и панельных домов производят угнетающее впечатление. Магазины на окраинах городах и деревнях выглядят как в Польше 80-90-ые годы. Если кто-то хочет ощутить дух давно минувшей эпохи несомненно найдет удовлетворение в Беларуси. Однако многое успешно перестроено и переделано. Также, как у нас почти два десятилетия назад.
Водители в Беларуси очень высокомерны – миф.
Говорят, что на белоруссих дорогах существует «особая культура» езды, а точнее ее нет. Мы должны это опровергнуть. На каждом шагу мы встречались с вежливостью и пониманием водителей, которые пропускали колонну велосипедистов. Никто не сигналил без повода, не обгонял «в сантиметре от локтя». Водители, которые приближались к колонне, всегда соблюдали осторожность и замедляли ход. Мы этого хотели бы на наших дорогах, не правда ли?
На улицах очень много милиции, которая каждую минуту кого-то хватает и тащит – миф.
По крайней мире мы этого не заметили. Автомобилей милиции относительно много, однако не было такой ситуации, когда на каждом углу стоит милиционер со «сверлящим» взглядом и ждет когда ты на чём-то «спалишься» и будет повод с тобой разобраться. Никто из нас не получил никакого стресса, связанного с присутствием полиции на дорогах. Этот очередний миф можно отправить на страницы книг типа «научные фикции».
Итак "Nadbużańskie dziedzictwo" – день за днём.
День 1 – Пробег вдоль Буга.
Маршрут: Biała Podlaska - Janów - Gnojno - Serpelice - przeprawa statkiem - Koterka - Tokary - Klukowicze - Bobrówka - Bereszczyce - Czeremcha - Dobrowoda - Policzna - Dubicze Cerkiewne (расстояние: 105км)
Интересные достопримечательности: переправа паромом через Буг, посещение Святого места в Котерце.
Первый день был достаточно тяжелым. Более 100 км должны были тащить с собой все сумки со всеми вещами. Было солнечно, но холодно и ветрено. Было интересное событие в Серпелицах, а именно переправа через буг «на корабле». На другом берегу мы взбирались на высокую насыпь. В той ситуации это вызвало много смеха. Вечером на месте ночлега был устроен ужин, после которого мы не медля пошли спать.
День 2 – Дух белорусской Пущи приветствует велосипедистов.
Маршрут: Dubicze Cerkiewne - Werstok - Wiluki - Topiło - Białowieża - Kamieniuki - Biela (расстояние: 85 км)
Основные достопримечательнгости: Беловежская Пуща, вольеры, визит в сельмаг в д.Белая.
До полудня у нас была возможность насладиться Пущей в нашей польской её части. Далее уже после достаточно долгой таможенной и пограничной процедуры в поблизости Беловежи мы въехали на территорию Беларуси, где нас встречали члены велоклуба «Кола-БОК». В путешествии по Пуще останавливались возле сосны-великана и дуба-патриарха, а также в ресторане в самом сердце Пущи. На выезде удалось посетить вольеры животных.
Вечером состоялся праздничный ужин, на котором собрались велосипедисты нескольких клубов – бяло-подляского, брестского, люблинского и даже медзыжецкого. Надо отметить, что перед застольем мы сделали покупки в маленьком сельском магазине в дер. Белая. В этом магазине, как и самой деревне, витал какой-то особый дух. Он очень необычный. Его невозможно описать словами. Это надо видеть и там побывать.
День 3 – «Мокрая» погода.
Маршрут: Каменюки - Каменец - Дмитровичи - Высокое (расстояние: 80 км с подвозом)
Достопримечательности: Каменецкая Вежа.
В этот день дождь перечеркнул все наши планы. Дождило целый день, а во второй половине дня стало так сильно лить, что мы вынуждены были по очереди с помощью машины довозившей наш багаж, уже самим ехать в авто к месту ночлега. Стена воды обрушилась на нас и намочила всю нашу одежду и вещи, которые мы оставили в незащищенных от дождя сумках. Многие из нас промокли просто «до нитки». Только в Высоком мы отогрелись теплым душем и горячим чаем.
В Каменце был посещен музей внутри самой башни. Сверху мы осмотрели панораму города. Очень впечатляет долина реки Лесная, которая похожа сверху на извивающегося ужа.
В том же городе мы отобедали в ресторане "Белая Вежа".
День 4 – «Блаженный Николай» и зажигательная ночь.
Маршрут: Высокое - Волчин - Ставы - Шумаки - Брест (80 км)
Интересные места: экскурсия по Высокому, велопробег до Бреста.
Около 80 километров мы ехали интересной дорогой с Высокого до Бреста. С самого утра мы осмотрели всё в Высоком с помощью местной жительницы-экскурсовода. Там есть что посмотреть: Парковый ансамбль Сапегов, Католический Костёл, здание Каменной Мельницы и т.д.
По дороге заехали в местную пекарню, где понакупали невероятно вкусных булочек и рогаликов. Ммм…, райское наслаждение. Ради этих вкусностей стоило стоять в длинной очереди. Булочки с маком, орехами просто таяли во рту.
Возле пекарни нас встретил "Блаженный Николай"- мужчина, который носил майку с надписью "Polska". Типичный Казанова, который за несколько секунд хотел завоевать сердца наших клубных девушек. Эдита получила даже от него гвоздику.
Уже далеко за полдень мы доехали, где расположились на ночлег на турбазе. Мы проехали через центральную часть Бреста, а также вдоль набережной. Центр Бреста – очень красив!
Вечером мы поприсутствовали при необычной городской традиции, зажигания фонарей. Необычность в том, что пока фонарщик не зажгёт все 22 керосиновые лампы, в городе не включается уличный свет. Поздно ночью после небольшого ужина с десяток из нас выбралось на поиски приключений в город. В 2 часа ночи перемещаясь по Бресту мы искали, где бы найти место для развлечения. Нашли – клуб «СИТИ», который посоветовал нам один из пешеходов. Там мы хорошо повеселились с белорусской молодежью и иностранцами, в т.ч. числе из Нигерии. Его звали Альберт и теперь он стал нашим новым «председателем клуба» и лидером группы.
После возвращения с песней "Godzina piąta, minut trzydzieści. Kiedy rezerwaaaa..." разбудили всех. Настоящая весенняя ночь! Половине из нас удалось поспать всего 2-3 часа. А ведь надо было вставать и ехать дальше!
День 5 – Брестская крепость.
Маршрут: Брест - Тересполь – Бяла Подляска (85км)
Достопримечательности: город Брест, Брестская крепость
Последний день нашего путешествия мы начали очень лениво. Вчерашние ночные похождения дали о себе знать и мы заметно чувствовали себя уставшими. Но, мы всё равно готовы к приключениям! Александр из велоклуба «Кола-БОК» организовал нам интересный «байк-трип» по Бресту. С нами колесили также и другие местные «Кола-БК»и.
Самой знаменитой туристической достопримечательностью Бреста и всей Западной Беларуси несомненно является Брестская крепость. До неё мы осмотрели Форт №5, далее саму цитадель - центральное место всех укреплений. Посещение крепости стало как-бы завершающим этапом нашей апрельской велопоздки под названием «Тайны Брестской Крепости».
После полудня, переполненные чувствами и впечатлениями мы должны всё-таки были возвращаться домой. Очень быстро были пройдены таможенные формальности на погранпереходе и мы отправились домой.
Беларусь – прекрасный неоткрытый край. Стоит сюда приехать, чтобы ощутить дух эпохи 90-х годов и лично убедиться в необычайной гостеприимности белорусов. Это был наш первый, но определенно не последний выезд за Буг! Мы от них всего в 40 километрах. И нам стыдно, что только через два года нашей совместной деятельности мы решились приехать в ответ. Но теперь наверстаем упущенное. Бяльски Клуб Роверовы ненадолго прощается с необычной Беларусью, где до сих пор стоят памятники Ленину!
УРА!
Автор: Lukasz Artyszuk (Bialski Klub Rowerowy).
Фото: Lukasz Artyszuk
Источник: www.rppp.pl
Права доступа к этому форуму:
Вы не можете отвечать на сообщения|
|
|
» Одесская велосотка 2017
» "Беловежская светлица"
» Подготовка к сезону.
» Майовка с клубом «MOSiR – HURAGAN» и 9 МАЯ.
» План мероприятий на 2017 год
» SERPEL -2017
» С Новым 2017 годом!
» Культуру в массы!
» Новый сервис объявлений и барахолки.
» Погранзона
» Поиск интересных мест!